O stropie prawie wszystko

O stropie prawie wszystko

Jeden z najważniejszych elementów konstrukcyjnych budynku. To od niego zależy wytrzymałość domu, a tym samym bezpieczeństwo mieszkańców. Nie tylko dzieli kondygnacje budynku, ale przenosi wszystkie obciążenia, jakie na niego działają. Odpowiada również za izolacyjność termiczną i akustyczną. Musi być nie tylko wytrzymały, ale i stabilny. Oto strop.

Liczba stropów w budynku zależy od liczby jego kondygnacji. W przypadku budynku wielopiętrowego nad każdą z kondygnacji wykonuje się strop międzypiętrowy. W domach ze stromymi dachami strop nad ostatnią kondygnacją nazywany jest stropem poddasza. Strop, opierając się na wieńcach, czyli na belkach żelbetowych usytuowanych wokół jego krawędzi, usztywnia ściany nośne budynku. W budownictwie jednorodzinnym stosuje się najczęściej stropy drewniane i żelbetowe. Wyróżniamy również konstrukcje płytowe, w których nie występują belki. Coraz większym zainteresowaniem wśród inwestorów cieszą się też stropy z elementów prefabrykowanych.

Płytowy i płytowo żebrowy

Stropy żelbetowe betonuje się na budowie albo montuje częściowo lub w całości z prefabrykatów. Najprostsza konstrukcja żelbetowa to strop płytowy lub płytowo żebrowy. Jednak ze względu na pracochłonność w wykonaniu tego rodzaju konstrukcji (wymagają one deskowania i rusztowań), coraz chętniej stosuje się stropy żelbetowe prefabrykowane w postaci wielkich płyt prefabrykowanych. Montowane są one na miejscu budowy bez deskowań i rusztowań, co wpływa na oszczędność materiału i krótszy czas budowy. Ze względu na ciężar, muszą one być montowane przy użyciu dźwigu, a do eksploatacji gotowe są właściwie zaraz po położeniu. Ich zalety to: oszczędność materiału, brak deskowania, wyższa jakość i krótszy czas wykonania. Do wad zaliczamy możliwość wystąpienia rys wzdłuż styków płyt. Można jednak temu zapobiec poprzez odpowiednie ukształtowanie krawędzi płyt i tworzenie specjalnych zamków, wypełnianych po zmontowaniu zaprawą cementową.

Do stropów płytowych zaliczamy stropy prefabrykowane belkowo płytowe. Stosuje się je tam, gdzie nie jest wymagana gładka powierzchnia sufitu. Konstrukcja składa się z belek stropowych lub dźwigarów oraz pułapu wykonanego z prefabrykowanych płyt żelbetowych. Lekkie płyty z betonu komórkowego, o szerokości nie większej niż 60 cm, układa się na ścianach, tak jak prefabrykowane płyty żelbetowe. Zaprawą wypełnia się jedynie styki płyt. Po ułożeniu mogą być od razu obciążone. Stropy tego typu stosuje się przede wszystkim w domach, w których ściany wykonane są z bloczków z betonu komórkowego.

Gęste żebra

Najbardziej rozpowszechnione są betonowe stropy gęstożebrowe. Szczególnie poleca się je do budynków o konstrukcji mieszanej i szkieletowej. Wykonywane są w deskowaniu, a na konstrukcję składają się płyty i żebra o rozstawie nie większym niż 90 cm. Przestrzenie pomiędzy żebrami wypełnia się pustymi skrzynkami, materiałem izolacyjnym, pustakami lub lekkim betonem. Żebra mogą być w całości wykonywane na budowie (strop Akermana, który wymaga wykonania szczelnego deskowania i Velox – bez deskowania), albo częściowo prefabrykowane. Do wypełnienia stropów gęstożebrowych stosuje się pustaki ceramiczne (strop Akermana, Ceram, Porotherm), zwykły beton, keramzytobeton, trocinobeton, beton komórkowy (np. stropy Baumat, Teriva), a w stropie Thermomur – styropian. Zaletą stropów gęstożebrowych jest mała pracochłonność robót wykonywanych na budowie, a dzięki zastosowaniu gotowych elementów – montaż jest możliwy bez użycia ciężkiego sprzętu budowlanego.

Monolityczny Akerman

Przykładem stropu monolitycznego jest strop Akermana, w którym wypełnieniem żeber są pustaki ceramiczne, występujące w czterech wysokościach: 150, 180, 200, 220 mm i dwóch długościach: 195 i 295 mm. Wielkość pustaków dobierana jest do obciążeń i rozpiętości stropu.

Wykonanie stropu Akermana wymaga pełnego deskowania. Ułożone pustaki ze zbrojeniem zalewa się betonem. Jednocześnie ze stropem wykonuje się wieniec żebrowy, oparty na ścianach zewnętrznych budynku i wewnętrznych ścianach nośnych. Usztywnia on przegrody budynku i zmniejsza ugięcia stropu. Wadą tego typu konstrukcji jest długi czas budowy. Konieczność pozostawienia szalunku przez minimum dwa tygodnie od chwili wylania betonu oraz obecność stempli utrudniają lub wręcz uniemożliwiają wykonywanie innych prac. Tego rodzaju konstrukcja nadaje się do domów, które mają pomieszczenia o nieregularnym kształcie. Od strony poddasza nieużytkowego strop Akermana należy docieplić warstwą styropianu, przykrytą wylewką cementową.

 

Autor: Wojciech Buszko

Opublikowano

w

przez

Tagi:

Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *